"Terwijl de kunstwereld tegenwoordig in hoge mate gedomineerd wordt door conceptuele kunst, videokunst en installatiekunst, en in het dagelijks leven het digitale fotografische portret (al dan niet in de vorm van selfies) hoogtij viert, schildert Sidi El Karchi portretten. Daarmee neemt hij een duidelijke, eigen(wijze) kunstenaarspositie in, waarbij hij enerzijds teruggrijpt op kunsthistorische voorbeelden zoals Piero della Francesca, Caravaggio, Vermeer of Whistler. Anderzijds sluit zijn benadering aan op de veel jongere traditie van de transcendentie van de fotografie in de schilderkunst, zoals we die ook kennen van het werk van kunstenaars als Bacon, Hockney, Tuymans en Dumas. In het geval van El Karchi levert dat een reeks in materieel, beeldend en psychologisch opzicht uiterst subtiele schilderijen op. Schilderijen die, aanvankelijk vertrekkend van, maar uiteindelijk vooral uitstijgend boven de realistische buitenkant van de dingen, iets zichtbaar maken van de innerlijke waarheid die er in besloten ligt. Aldus werkt El Karchi consequent aan een oeuvre van psychologische portretten die zich laten opvatten als een liefdesverklaring aan de kunstgeschiedenis, de schilderkunst en de mens."
 
Stijn Huijts, directeur Bonnefantenmuseum Maastricht